Dag 5: Culturele wandeling Bangkok en trein Chiang Mai

We moeten uitchecken omdat we vanavond met de slaaptrein naar Chiang Mai gaan. Natuurlijk moeten we ook nog de ‘must have seen’s doen van Bangkok. Een culturele wandeling, te beginnen bij Wat Saket. We wandelen daarheen, maar begrijpen van iemand dat het gesloten is wegens een ceremonie. Later blijkt dit een slimme manier te zijn van chauffeurs om jou voor weinig geld naar een andere mooie bestemming te brengen en je tegelijkertijd naar winkeltjes brengen waar zij provisie krijgen (indirect door de toerist betaald). Het is snikheet, maar lopen (niet meer de route volgend) door via het Monument van de Democratie naar het Koninklijke Paleis. We willen eerst ergens wat kouds drinken, maar  raken verstrikt in een mensenmassa van allemaal chinezen die uit de bussen komen. We besluiten dan ook maar met de stroom mee te lopen naar het paleis, maar we zijn niet ‘dressed properly’. Eigenlijk hebben we ook geen zin om in de rij te staan om naar binnen te gaan.  We nemen foto’s in de koninklijke tuin, zoeken daar een beetje schaduw en gaan weer weg. Om de hoek vinden we een heerlijk airconditioned cafeetje en bestellen milkshakes en sapjes. Een beetje afgekoeld lopen we een klein stukje naar Wat Pho. Daar binnen halen we toch onze sarongs en lange rok uit de tas en bedekken we onze schouders. Gelukkig zijn er ook gratis groene jurken te leen. De liggende Boeddha is indrukwekkend groot en lang! Prachtig om te zien. De rest van de gebouwen zijn ook heel mooi bewerkt. Opnieuw doen we een selfie met de selfie-stick van Coen. En dan komt Jan per toeval ook zijn collega Wilbert met gezin tegen.  It’s a small world! We nemen de taxi terug naar het hotel, drinken nog wat in het gezellige straatje met wat kleine snacks erbij. Rond 5 uur vertrekken we met koffers naar het station, waar we worden opgewacht door het personeel van de trein om ons naar de 1e klas coupe’s te brengen. Door te ruilen met 2 Italiaanse jongens, kunnen we 2x 2 coupe’s maken met de tussendeur open, zodat het een grotere ruimte wordt. We krijgen een (minder lekkere) sinaasappelsap en fruitschalen aangeboden en bestellen alvast ons avondeten. Het is geen sterrenmaaltijd, maar op zich prima te knagen. Wel een kunst om met zoveel kommetjes en schaaltjes te eten in de boemeltrein. Om een uur of 8 komt onze ‘treinassistent’ de bedden op maken. Ik sta verbaasd dat er zoveel mensen direct aan het spoor wonen. Ze moeten bijna hun voeten intrekken als er een trein voorbij rijdt en kleine kinderen worden eventjes vastgehouden door een ouder familielid. Het wordt snel donker. Je ziet soms nog wel de schitterende lampjes van tempels.

Het hurktoilet was ook een grote uitdaging in de trein, blijkt er om de hoek een gewoon toilet te zitten. We slapen dus in stapelbedden en tegen de verwachting in, slapen we toch heel behoorlijk. Soms rijdt de trein heel langzaam, tot stoppen aan toe en dan weer heel snel. Ik fantaseer dat er soms stukjes rails missen, dan weer omhoog, omlaag en beetje naar links en rechts zoals in een achtbaan of de ‘Polar Express’.