Dag 23: Angthong Marine Park

We willen natuurlijk wel wat doen, dus heb ik gistermiddag nog een dagje Angthong Marine Park kunnen boeken. We ontbijten eerst hier, ook al staat er dag we een 'light breakfast' krijgen. Dat was verstandig anders hadden we een witte boterham met jam gekregen.
Bij de verzamelplaats staat een behoorlijk grote groep te wachten. Wij horen bij de 'gelen' en krijgen zo'n touwtje om. We stappen met nog 11 mensen aan boord van onze speedboat. De gids heet Leo ('Liejo'), maar komt gewoon uit Katwijk. De 6 Nederlandse jongeren blijken van een evangelische kerk te zijn en hebben in Noord-Thailand eerst goed werk te hebben verricht. Na ruim een uur varen, waarbij een deel van ons gezin voor in de punt geregeld wordt gelanceerd en alle bonken opvangt, komen we aan op de snorkelplek bij de eilandengroep. We zijn niet alleen. Sterker nog .... we zijn met zo'n 8 boten en met zo'n honderd man tegelijk in het water. We zien wit-zwarte streepjes vissen, een blauwgele school vissen, zee-egels, zeekomkommers en benen, armen en zwemvesten. Voor een eerste snorkelervaring is het mooi te zien dat er nog een hele wereld onder water bestaat. Maar er zullen ook veel vissen vluchten voor de drukte, schat ik zo. Met veel kabaal varen we weg voor een nieuwe plek om te kayaken. We peddelen langs een rots met een holte waar je door een gat weer de lucht kan zien. Het is allemaal strak georganiseerd en de lunch-shifts volgen elkaar snel op. Het eten smaakt ons goed. Ik maak een praatje met een Japanner en z'n vrouw uit Tokio.
Daarna leggen we aan bij het Emerald Lake. We bestijgen steile trappen (meer stalen ladders) en genieten van het prachtige groenblauwe meer tussen de rotsen.
Opnieuw stappen we in de boot voor 20 minuten relaxen, zwemmen en zonnen bij een andere inham. Eind van de middag zijn we weer terug. Leuk om te hebben beleefd, maar wel heel toeristisch. Een gekte eigenlijk. Een gids die we een dag later hebben vertelt dat je beter prive een boot kan huren of met vissers mee kunt varen die je naar zo'n baai kan brengen en dan op het moment dat anderen er nog niet of niet meer zijn. Ik durf het niet te zeggen, maar Coen en Jan hebben bepaald dat we vanavond bij de 'gele bogen' eten. De taxi zet ons voor de deur af. De terugweg lopen we, met een uitonderhandelde houten krekel en selfiestick, terug naar ons hotel. Dat dan weer wel!